wyobrażenia a rzeczywistość

Wyobrażenia o moim L4 wyrażane przez osoby z pracy w punktach wyglądały mniej więcej tak:

• z pewnością pojadę na długie wakacje mając tyle czasu
• będę siedzieć i zamartwiać się o dziecko
• z braku pomysłów będę często wpadać do pracy 
• wszysto przygotuję sobie wcześniej na przyjście dziecka
• biorę go bo mam kaprys
• ...

Moje wyobrażenia o L4:

• poczytam trochę książek ( nie tylko po polsku)
• odpocznę od pracy
• będę chodzić na ćwiczenia
• zrobię zakupy dla dziecka jak będzie kasa
• nie będę odwiedzać biura jak nie będę musiała
• ...

Rzeczywistość:

• na wakacjach nie byliśmy nigdzie bo dla mnie transport dalej niż 40 min. samochodem sprawia, że mam dość co objawia się różnorodnie ( lepiej o tym nie myśleć)
• o dziecko martwię się chyba nie bardziej niż inne kobiety w ciąży
• nie chodzę do pracy, czasem odbiorę telefon a raczej oddzwonię jak zobaczę, że ktoś coś chciał
• wyprawkę kupiliśmy wcześniej, za kasę która została po wypadzie do Londynu i leżała w "obcej walucie"
• odpoczywałam podczas remontu łazienki i kładzenia podłóg, teraz odpoczywam po odpoczynku
• książek trochę przeczytałam 
• biegam 2 razy w tygodniu na zajęcia dzięki temu jeszcze się jakoś poruszam 

Skąd taki post? Z rozmów z ludźmi którzy uważają że siedzę i gniję w domu. Cieszę się, że dałam się od 6 mca namówić na L4 bo nikt w pracy by mi nie pomógł, a jak się okazało jak tylko poszłam na zwolnienie zaczęło się nieźle wszystko kręcić tak, że nie nadążali. Cieszę się, że wcześniej ustaliłam to z moją przełożoną, która sama zasuerowała taki właśnie czas pójścia na L4 bo zazwyczaj w tym czasie wiele się zaczyna dziać, a po co sobie zaszkodzić.

Ze spraw bieżących.
Żyjemy. Małe ( nie małe ) kopie, a raczej sprawdza wytrzymałość mojej skóry szczególnie z prawej strony.
No i czekamy aż się poznamy.

Do napisania